Napada uljau repicu, rotkvicu, ogršticu i belu slačicu, a nalazi se u većoj brojnosti i na gorušici i drugim korovima. Larve se hrane lisnim drškama gde buše kanale, kasnije isto to rade u stablu.

Životni ciklus:  Prezimljava imago. Javlja se na proleće u maju do juna na repici i drugim krstašicama, gde izgriza rupice na listu. U periodu cvetanja jare repice on se masovno skuplja na cvetovima, a sporadično na procvetaloj ozimoj repici. Prezimele ženke početkom proleća polažu jaja a zatim uginjavaju. Embrionalni razvoj traje nekad vrlo dugo (nekad i 4 meseca) kod jaja položenih u kasnijem jesenjem periodu. Ispiljene larve se hrane lisnim drškama gde buše hodnike. Zatim prodiru u stablo praveći hodnik, običnom prema njegovom vršnom delu. Usled ovih ozleda dolazi do slabijeg porasta, izumiranja stabla tokom zime ili njegovog trulenja tokom leta. Razvoj larvi može biti dug, ali larve ispilele tokom proleća završavaju razvoj za 25-30 dana. Kada odrastu, larve napuštajubiljku i u površinskom sloju zemljišta grade komorice u kojima se pretvaraju u lutku. Posle kraćeg vremena iz zemljišta se pojavljuju imaga. Sredinom juna počinje letnja dijapauza koju ova štetočina provodi u zemljištu. Tokom oktobra se aktivira i tada se nalazi na divljim krstašicama, a zatim preleće na polja uljane repice. U tom periodu ženka masovno nosi jaja u drške biljaka. Predhodno ona progrize otvor u lisnoj dršci, položi jaja i zatvara otvor sekretom i delićima biljke. Otvor se lako primeti i služi za otkrivanje brojnosti položenih jaja. Krajem oktobra imago se zavlači u zemljište ili pri toplijem vremenu u rozetu repice.

Love se u žute posude boje cveta repice. Intezitet napada se meri brojem ulovljenih imaga u posudama. Po mogućstvu svakog dana oko 9 časova pre podne ili u sumrak. Ako se pregled posuda ne vrši svaki dan, utvrđeni broj se mora preračunati za 1 dan.

Broj larvi utvrđuje se pregledom 50 biljaka u vreme cvatnje. Štete se ocenjuju procentom uništenih ili teško oštećenih biljaka, te procenom gubitka prinosa.

Suzbijanjem repičinog sjajnika reducira se populacija ove vrste, tako da najčešće tretiranje samo za njih nije potrebno.

Pripremio: dipl ing polj Predrag Nastić
Korišćena literatura: “Štetočine u ratarsko-povrtarskoj proizvodnji” autor: prof. dr. Pero Štrbac